Schron Jules Supervielle
premiera: 3 września 2016 r.
reżyseria: Bogusław Kierc
scenariusz: Bogusław Kierc
scenografia: Beata Tomczyk
muzyka: Jacek Wierzchowski
obsługa techniczna: Tomasz Gajewski, Martyna Henke
przedstawienie wystawiono 10 razy

Wykonawcy:
Matka - Jolanta Kowalska
Chłopiec - Michał Sar
Ksiądz - Marek Kasprzyk
Wyznawca - Marek Targowski
L’Amour - Luiza Łuszcz-Kujawiak
Tamta - Monika Tomczyk
Tamten - Paweł Pilarczyk
Ta - Sabrina Vranjes
Ona - Martyna Rzeźnik

Do schronu
To, co papież Franciszek nazwał trzecią wojną światową, dziejącą się w wielu, odległych od siebie, częściach globu, nie jest zaledwie (!) zagrożeniem – jest faktem. Fronty tej wojny są oddalone od nas, ale ludzkie istnienia, które ta wojna pochłania, albo – w różnym stopniu przekształca (psychicznie i fizycznie) – nie są statystyczną abstrakcją.
Do schronu zabiera się własne życie, życie innych (nie tylko bliskich), ale i to, co jest niezbędne do przeżycia, to, co nadaje życiu sens.
W takiej sytuacji znalezienia się w schronie są bohaterowie naszej sztuki, ułożonej z wierszy Julesa Supervielle'a. Zdanie z jednego z tych wierszy stanowi motto naszego przedstawienia:
„Ptak przez szybę wybitą wleciał do pokoju
Jak do schronu pełnego nadzwyczajnych dziwów.”
Co się wśród tych dziwów odbywa, do jakich decyzji i wyborów czują się powołani ludzie, złączeni nagle wspólnym losem, jest przedmiotem i treścią tego (mimowolnego?) misterium.