Moje urodziny wg opowiadania S. Aleksijewicz
premiera: 20 lutego 1999 r.
reżyseria: Piotr Krukowski
scenografia: Ryszard Warcholiński
muzyka: Piotr Hertel
kostiumy: Elżbieta Warcholińska
obsługa techniczna: Izabella Moskal/Nina Tarłowska
przedstawienie trwa 60 minut
przedstawienie wystawiono 78 razy

Wykonawcy:
Jolanta Kowalska, Marek Targowski

Monodram wg. opowiadania Swietłany Aleksijewicz "Samotny głos człowieczy"
z książki "Czernobylska modlitwa" oraz liryków Sergiusza Jesienina
tłumaczenie i adaptacja sceniczna: Leszek Wołosiuk

Tekst przywołuje wspomnienia kobiety, której mąż w strasznych cierpieniach umierał na chorobę popromienną. Dopiero po trzech latach od śmierci męża bohaterka zaczyna o tym mówić. Opowiada szczegółowo jak się spotkali, kiedy ona miała szesnaście lat, jak wielka była to fascynacja, jak bardzo chciała być jego żoną, jak niczego nie zmieniły lata. Poznajemy zwyczajne życie, które zdaje się trwającym bez końca miodowym miesiącem. On był monterem. Los rzucił go do Czernobyla. Wykonywał swoje obowiązki. Od tamtej chwili zaczęło się dramatyczne odliczanie. Kobieta opowiada o tym spokojnie, czasem z radością pobudzoną pięknymi wspomnieniami. Więcej w niej miłości niż ochoty do przeklinania losu.
Dopełnieniem wyznań są śpiewane przy akompaniamencie gitary wiersze Jesienina.